Nowe podejście do leczenia kolek u niemowląt – Technika Bowena

Ce­lem  ar­ty­ku­łu jest przed­sta­wie­nie no­wej me­to­dy nie­ob­ja­wo­we­go le­cze­nia kol­ki u nie­mow­ląt. Ba­da­niem ob­ję­to 44 nie­mow­ląt w okre­sie od lu­te­go 2011 do wrze­śnia 2012 ro­ku. Wszyst­kim nie­mow­lę­tom wy­ko­ny­wa­no za­bie­gi Bo­we­na. Pro­ce­du­ry wy­ko­ny­wa­no raz na 4 – 7 dni. Śred­nia ilość se­sji na dziec­ko wy­no­si­ła 2,8. Osią­gnię­to na­stę­pu­ją­ce wy­ni­ki: 62 % dzie­ci za­re­ago­wa­ło cał­ko­wi­tym wy­le­cze­niem, w 23% osią­gnię­to istot­ną po­pra­wę z ła­god­ny­mi, przy­pad­ko­wy­mi kol­ka­mi, a 15% nie wy­ka­za­ło po­pra­wy. Wy­su­nię­to wnio­sek, że w le­cze­niu kol­ki u dzie­ci tech­ni­ka Bo­we­na mo­że przy­nieść sto­sun­ko­wo szyb­ką ko­rzyść, jak rów­nież, że mo­że być ona sto­so­wa­na, ja­ko do­da­tek do le­cze­nia stan­dar­do­we­go lub za­bie­gów na­tu­ral­nych.

WSTĘP:

Ce­lem ni­niej­sze­go ar­ty­ku­łu jest przed­sta­wie­nie sku­tecz­no­ści sto­so­wa­nia tech­ni­ki Bo­we­na w przy­pad­ku ko­lek u dzie­ci. Cie­szą­ce się złą sła­wą kol­ki u nie­mow­ląt są zwy­kle pierw­szym po­waż­nym wy­zwa­niem dla dziec­ka i je­go ro­dzi­ców. Obec­nie le­czo­ne są głów­nie far­ma­ko­lo­gicz­nie. Ce­lem ni­niej­sze­go ar­ty­ku­łu jest po­in­for­mo­wa­nie fi­zjo­te­ra­peu­tow oraz te­ra­peu­tów Bo­we­na o po­zy­tyw­nym za­sto­so­wa­niu tech­ni­ki Bo­we­na w przy­pad­ku ko­lek u nie­mow­ląt oraz re­ko­men­da­cja, że­by sto­so­wać ją do­dat­ko­wo oprócz tra­dy­cyj­ne­go le­cze­nia.

SPRAWOZDANIE:

Kol­ki nie­mow­lę­ce wy­stę­pu­ją za­zwy­czaj w cią­gu pierw­szych kil­ku ty­go­dni od na­ro­dzin do trze­cie­go mie­sią­ca ży­cia. W rzad­kich przy­pad­kach mo­gą utrzy­my­wać się do szóste­go mie­sią­ca od po­ro­du.  Za­zwy­czaj to­wa­rzy­szą im ostre, sil­ne bó­le brzu­cha i po­waż­ne skur­cze mię­śni gład­kich, żo­łąd­ka i je­lit. Ro­dzi­com jest trud­no zro­zu­mieć praw­dzi­wy po­wód krzy­ku ich dziec­ka, ja­ko że nie­mow­lę­ta nie po­tra­fią opi­sać te­go, co fak­tycz­nie im do­ku­cza.

Naj­częst­sze ob­ja­wy:

• Dziec­ko gło­śno pła­cze przez dłu­gi okres cza­su, po­mi­mo prób przy­nie­sie­nia ulgi.
• Obja­wy zwy­kle po­ja­wia­ją się o tej sa­mej po­rze dnia, czę­sto po kar­mie­niu i za­zwy­czaj zni­ka­ją rów­nie na­gle, jak się po­ja­wia­ją.
• Po­ja­wia­ją się  wzdę­cia i ga­zy.
• Dziec­ko ma twar­dy brzuch, ko­la­na są zgię­te i przy­ci­śnię­te do tu­ło­wia, a dło­nie za­ci­śnię­te w pię­ści.
• Dziec­ko czę­sto cier­pi na bez­sen­ność, nie­po­kój, draż­li­wość.

Ist­nie­je wie­le teo­rii na te­mat ko­lek u nie­mow­ląt, ale nie ist­nie­je jed­na kon­kret­na, so­lid­na, po­par­ta na­uko­wo jed­no­czą­ca wszyst­kich eks­per­tów. Udo­wod­nio­no, że przy­czy­ny ko­lek są róż­ne u róż­nych dzie­ci. Kil­ka głów­nych czyn­ni­ków, za­zwy­czaj po­ja­wia­ją­cych się w po­łą­cze­niu mo­że pro­wa­dzić do dys­kom­for­tu lub kol­ki u dziec­ka:

1. No­wo­rod­ki ma­ją nie­doj­rza­ły układ tra­wien­ny, któ­ry ni­gdy wcze­śniej nie prze­twa­rzał żyw­no­ści – jest on do­słow­nie na eta­pie ucze­nia się jak funk­cjo­no­wać. Mię­śnie gład­kie prze­wo­du po­kar­mo­we­go, któ­re ma­ją po­ma­gać w tra­wie­niu nie opra­co­wa­ły jesz­cze od­po­wied­nie­go ryt­mu funk­cjo­no­wa­nia, aby móc sku­tecz­nie prze­su­wać je­dze­nie przez prze­wód po­kar­mo­wy. Co wię­cej, no­wo­rod­ki nie ma­ją ko­rzyst­nej flo­ry bak­te­ryj­nej je­lit (pro­bio­ty­ki), któ­re po­ja­wia­ją się z cza­sem i po­ma­ga­ją w tra­wie­niu? To mo­że wy­ja­śniać, dla­cze­go pra­wie wszyst­kie dzie­ci prze­zwy­cię­ża­ją kol­ki w trak­cie pierw­szych kil­ku mie­się­cy ży­cia.
2. Niektó­re po­kar­my, spo­ży­wa­ne przez mat­ki kar­mią­ce pier­sią, za­wie­ra­ją lot­ne sub­stan­cje che­micz­ne oraz aler­ge­ny, któ­re mo­gą po­wo­do­wać kol­ki i dys­kom­fort w ja­mie brzusz­nej u pew­nego ma­łe­go od­set­ka no­wo­rod­ków. Pod­czas kar­mie­nia pier­sią, pew­ne śla­do­we skład­ni­ki owo­ców, wa­rzyw i in­nych two­rzą­cych ga­zy po­kar­mów prze­no­szo­ne są do or­ga­ni­zmu dziec­ka i do­pro­wa­dza­ją do po­wsta­wa­nia ga­zów i / lub wzdęć.
3. Nie­mow­lę­ta czę­sto po­ły­ka­ją po­wie­trze pod­czas ssa­nia lub dłu­go­trwa­łe­go krzy­ku. Zwięk­sza to ga­zy i wzdę­cia oraz przy­czy­nia się do dal­sze­go dys­kom­for­tu.
4. Rów­nież układ ner­wo­wy nie­mow­lę­cia jest nie­doj­rza­ły. Moż­li­we jest, że ła­two zo­sta­je on prze­cią­żo­ny nie­zna­ny­mi dźwię­ka­mi, świa­tłem i wi­bra­cja­mi. Ta­kie dzie­ci szcze­gól­nie do­świad­cza­ją wy­raź­niej­szych ko­lek, są draż­li­we i ma­ja trud­no­ści z za­sy­pia­niem w dzień lub w no­cy, itp.
5. Stan emo­cjo­nal­ny mat­ki jest rów­nież bar­dzo waż­ny, szcze­gól­nie, je­śli kar­mi pier­sią. Na­pię­cie, nie­po­kój, roz­draż­nie­nie i in­ne ne­ga­tyw­ne emo­cje mat­ki i ro­dzi­ny mo­gą ła­two prze­nieść się na dziec­ko i po­wo­do­wać kol­ki.

Zna­ne są róż­ne spo­so­by na kol­ki u nie­mow­ląt. Naj­bar­dziej roz­po­wszech­nio­ne jest kon­wen­cjo­nal­ne le­cze­nie z za­sto­so­wa­niem le­ków prze­pi­sa­nych przez le­ka­rza pe­dia­trę. Uz­dra­wia­ją­ce wła­ści­wo­ści me­tod na­tu­ral­nych są rów­nież do­brze zna­ne.
Bar­dzo sku­tecz­ne jest za­sto­so­wa­nie tech­ni­ki Bo­we­na.
Pre­zen­to­wa­ne ba­da­nie ob­ję­ło 44 nie­mow­lę­ta w wie­ku od 1-5 mie­się­cy, mo­ni­to­ro­wa­ne od lu­te­go 2011 do wrze­śnia 2012 ro­ku. Wszyst­kim nie­mow­lę­tom wy­ko­ny­wa­no za­bie­gi Bo­we­na z mi­ni­mum dwu­mi­nu­to­wy­mi prze­rwa­mi po­mię­dzy ze­sta­wa­mi ru­chów. Za­bie­gi wy­ko­ny­wa­ne by­ły, co 4-7 dni.
Śred­nia licz­ba se­sji wy­no­si 2,8. ( Wyk.1)

Ro­dzi­ce zo­sta­li po­pro­sze­ni o kon­takt te­le­fo­nicz­ny pieć do sied­miu dni po każ­dej se­sji. Oma­wia­no, na ja­kim eta­pie są kol­ki, ja­kość snu, czy jest wy­star­cza­ją­co głę­bo­ki i dłu­gi, ilość spo­ży­wa­ne­go mle­ka, a tak­że świa­do­mość i ru­chli­wość dziec­ka. W ra­zie po­trze­by wy­zna­cza­no no­wy ter­min.

W wy­ni­ku za­sto­so­wa­nia te­ra­pii Bo­we­na cał­ko­wi­te ustą­pie­nie ob­ja­wu uzy­ska­no u 63% dzie­ci, już po 2-3 se­sjach. 23% od­po­wie­dzia­ło zna­czą­cą po­pra­wą, choć na­dal wy­stę­po­wa­ły ła­god­ne, spo­ra­dycz­ne kol­ki, a 14% nie wy­ka­za­ło po­pra­wy. (Wyk. 2)

Cie­ka­wie by­ło ob­ser­wo­wać, że po dwóch lub trzech se­sjach nie­któ­rzy ro­dzi­ce by­li tak za­do­wo­le­ni z po­pra­wy, że nie kon­ty­nu­owa­li za­bie­gów po­mi­mo iż ob­ja­wy nie zu­peł­nie ustą­pi­ły. Jak po­ka­za­no na ry­sun­ku 1, tyl­ko 8 dzie­ci mia­ły czte­ry se­sje Bo­we­na. To mo­że wy­ja­śniać, dla­cze­go po­zo­sta­ło 23% ze spo­ra­dycz­ny­mi kol­ka­mi.
Ko­lej­na ob­ser­wa­cja prze­pro­wa­dzo­na pod ko­niec okre­su ba­da­nia po­ka­zu­je, że wie­le nie­re­agu­ją­cych nie­mow­ląt by­ła kar­mio­na na­tu­ral­nie. Po raz ko­lej­ny da­je do my­śle­nia fakt, że emo­cjo­nal­ny stan mat­ki oraz spo­ży­wa­ne przez nią po­kar­my od­gry­wa­ją waż­ną ro­lę. Jed­nak­że, po­zo­sta­je to wciąż przedmio­tem przy­szłych ob­ser­wa­cji.

WNIOSEK:

Tech­ni­ka Bo­we­na mo­że być z po­wo­dze­niem sto­so­wa­na do kom­plek­so­we­go le­cze­nia ko­lek u nie­mow­ląt.  Nie ma ona żad­nych skut­ków ubocz­nych ani prze­ciw­wska­zań. Cał­ko­wi­te wy­le­cze­nie lub znacz­ną po­pra­wę ob­ser­wu­je się nie­mal u wszyst­kich dzie­ci, już po pierw­szych kil­ku se­sjach.
Pa­mię­taj­my, że nie­mow­lę­ta ad­ap­tu­ją się do śro­do­wi­ska i wraz z ich wzro­stem kol­ki znik­ną. Tech­ni­ka Bo­we­na po pro­stu skra­ca ten okres.