Łamliwość kości i zespół Ebstaina i zespół Edwardsa

Od po­nad 6 mie­się­cy mo­ja 15 let­nia cór­ka i ja ko­rzy­sta­my z za­bie­gów te­ra­pii Bo­we­na. Stan cór­ki, któ­ra zma­ga się z nie­peł­no­spraw­no­ścią i wie­lo­ma do­le­gli­wo­ścia­mi z nią zwią­za­ny­mi w wie­lu ob­sza­rach wy­raź­nie się po­pra­wił. Le­piej cho­dzi, znacz­nie ob­ni­ży­ła sie jej nad­po­bu­dli­wość emo­cjo­nal­na i co za­sko­czy­ło nas naj­bar­dziej,  usta­ło mo­cze­nie noc­ne, z kto­rym wal­czy­li­śmy przez la­ta. Istot­ne jest rów­nież to, że Ka­sia lu­bi te sub­tel­ne za­bie­gi  i nie­cier­pli­wie cze­ka na wi­zy­ty pa­ni Ta­ma­ry.

Je­śli zaś cho­dzi o mnie, to jak więk­szość mam nie­peł­no­spraw­nych dzie­ci, ży­ję w cią­głym na­pię­ciu, co znaj­du­je odzwier­cie­dle­nie w mo­im cie­le. Naj­czę­ściej ku­mu­lu­ją się one u mnie w oko­li­cach kar­ku, więc zda­rza­ło się że nie mo­głam obró­cić gło­wy ani w le­wo , ani w pra­wo. Ku mo­je­mu zdu­mie­niu już po pierw­szym za­bie­gu te­ra­pii Bo­we­na na­pię­cie znacz­nie się ob­ni­ży­ło a po kil­ku na­stęp­nych ustą­pi­ło cał­ko­wi­cie. Co wię­cej ustą­pi­ło też wie­le na­pięć w sfe­rze emo­cjo­nal­nej. Moż­na po­wie­dzieć, że mam te­raz w so­bie zde­cy­do­wa­nie wię­cej lu­zu. Jak naj­bar­dziej po­le­cam wszyst­kim te­ra­pię Bo­we­na – „Bo­wen z rąk p. Ta­ma­ry czy­ni cu­da”