W Technice Bowena mówi się o terapii, która pozwala ciału przeprogramować się ponownie i powrócić do pierwotnego wzorca organizacji i działania. Czym więc jest ten wzorzec i kiedy oraz jak powstaje? Kiedy przyjrzymy się dokładniej pierwszym dniom rozwoju embrionalnego, od razu zwrócimy uwagę na kilka interesujących zjawisk. W momencie poczęcia następuje połączenie DNA matki i ojca, z którego powstaje jedna komórka. Po chwili następuje szybki podział owej komórki, który odbywa się w zewnętrznej osłonie embriona, w tzw. zona pellucida. Około 15 dnia ma miejsce niezwykle istotne wydarzenie. W rozwijającym się zarodku tworzy się linia w kształcie bruzdy. Tę linię nazywa się smugą pierwotną, która rozpoczyna swoją „podróż” w górę, w stronę serca embriona, od miejsca, które później stanie się kością ogonową i krzyżową dorosłego człowieka. Jest swego rodzaju tajemnicą, co tak naprawdę inicjuje powyższy proces, ale tworzy on podstawę rozwoju struktury całego organizmu. Na początku wytycza linię odniesienia dla kierunków przód/tył, lewy/prawy, dół/góra. Smuga pierwotna, będąc czymś w rodzaju embrionalnej matrycy, ustanawia zatem podstawową „mapę ciała”. Poszczególne odcinki smugi determinują rozwój odpowiednich części ciała. Dla przykładu część górna staje się sercem, mózgiem i oczami, część środkowa, wnętrznościami i tułowiem, a część dolna, organami miednicy i cewą nerwową. To, co interesuje nas, terapeutów techniki Bowena najbardziej, to znaczenie smugi pierwotnej dla rozwoju kości, mięśni, organów oraz tkanki łącznej. Wielu terapeutów Bowena zwróciło uwagę na moc oddziaływania dwóch pierwszych ruchów. Interesujące są wrażenia, których doznają pacjenci właśnie po tych pierwszych dwóch ruchach. Wielu z nich doświadcza wrażenia ciepła bądź narastającej siły wewnątrz kręgosłupa, przemieszczającej się w górę. Fakt, że tak wiele osób odnosi podobne wrażenie jest niezwykle interesujący, ponieważ ich odczucia odpowiadają dokładnie rozwojowi embrionalnemu, tak jak gdyby owe siły embrionalne były nadal obecne w dorosłym organizmie. Smuga pierwotna kształtuje również cewę nerwową, która później przekształca się w mózg, rdzeń kręgowy, autonomiczny układ nerwowy (współczulny i przywspółczulny) oraz grzebień neuronalny. Komórki grzebienia neuronalnego pomagają w kształtowaniu się opon otaczających mózg i rdzeń kręgowy (szczególnie naczyniówki i pajęczynówki). W ramach Techniki Bowena, w procedurze kości ogonowej, wykonujemy ruch poprzez naczyniówkę, pajęczynówkę i oponę twardą, ponieważ są one przyczepione do kości ogonowej za pomocą włókienka granicznego – czyli jedynego punktu w ciele gdzie wszystkie 3 warstwy opon mózgowo-rdzeniowych schodzą się. Punkt zejścia się owych trzech opon (twardej, pajęczynówki oraz naczyniówki) powoduje, Że możliwe jest wysłanie bardzo silnego impulsu wzdłuż kręgosłupa w kierunku czaszki. Kolejną konsekwencją rozwoju embrionalnego jest fakt, że zaopatrzenie w krew oraz przepływ impulsów nerwowych do tkanki są ze sobą nierozerwalnie połączone, gdyż oba rozwinęły się z tej samej tkanki embriona. Badania Mae Wan Ho (genetyka z Hong Kongu) i wielu innych dowodzą, że kolagen posiada zdolność zapamiętywania i dostosowywania się do rejestrowania nowych bodźców. Możliwe zatem, że poprzez stymulację powięzi w jakiś sposób pozwalamy ciału przeprogramować się przez dotarcie do owych embrionalnych głębokich sił porządkujących, które przechowywane są w kolagenie na poziomie komórkowym. Z klinicznej obserwacji wynika, że właśnie taki proces ma miejsce.